Meşru müdafaa, bireyin kendisine veya başkasına yönelik haksız bir saldırıya karşı hukuki savunma yapma hakkını ifade eder. Ceza hukuku kapsamında, meşru müdafaa, bireyin kendisini veya başkalarını koruma amacıyla yaptığı savunma eylemlerinden dolayı cezai sorumluluktan muaf tutulmasını sağlar. Bu hak, hukukun bireylere tanıdığı temel bir savunma hakkıdır ve saldırıya maruz kalan kişilere kendilerini savunma imkanı tanır.

Meşru müdafaanın geçerli olabilmesi için belirli şartların yerine getirilmesi gerekmektedir. Öncelikle saldırının mevcut ve haksız olması gereklidir. Ayrıca savunmanın orantılı ve gerekli olması da önemlidir. Örneğin, bir kişinin kendisine bıçakla saldıran birine karşı yaptığı savunma, bu saldırıyı önlemek amacıyla yapılmış ve orantılıysa, bu durum meşru müdafaa olarak kabul edilir ve kişi hukuki koruma altına alınır.

Savunma sırasında aşırı güç kullanımı veya saldırı sona erdikten sonra devam eden eylemler, meşru müdafaa sınırlarını aşabilir ve bu durumda hukuki sorumluluk doğabilir. Bu nedenle, meşru müdafaa hakkını kullanırken orantılılık ilkesine uygun hareket etmek büyük önem taşır. Meşru müdafaa hakkı, sadece saldırının devam ettiği süre boyunca geçerlidir ve saldırı sona erdiğinde bu hak da ortadan kalkar.

Sonuç olarak, meşru müdafaa, bireylerin kendilerini veya başkalarını haksız saldırılara karşı savunma hakkıdır ve bu hakkın kullanılması durumunda cezai sorumluluk ortadan kalkar. Ancak bu hakkın sınırlarının aşılmaması ve savunmanın orantılı olması, hukuki açıdan büyük önem taşır.